Nampōroku to najważniejszy japoński klasyczny tekst dotyczący drogi herbaty. Składa się z siedmiu rozdziałów: Oboegaki (Spisane z pamięci), Kai (Spotkania), Tana (Półka), Shoin (Gabinet pisarski), Daisu (Daisu), Sumihiki (Zatarte tuszem) i Metsugo (Po śmierci). Według tradycji zawiera pouczenia patriarchy drogi herbaty, Sen no Rikyū (1522-1591), spisane w większości przez jego bezpośredniego ucznia, Nambō Sōkeia, który następnie przedstawił Rikyū tekst do akceptacji. Jedynie ostatni rozdział miał powstać po śmierci Rikyū.
Rozdział I przedstawia zarys filozofii drogi herbaty wabi.
Rozdział II gromadzi zapiski ze spotkań herbacianych Rikyū.
Rozdział III opowiada przede wszystkim o zastosowaniu półki,
a także innych sprzętów herbacianych.
W rozdziale czwartym opisane są sposoby ustawiania
dekoracji w pokoju w stylu gabinetu pisarskiego. Rozdział V, Daisu, opisuje, jak należy używać daisu, czyli specjalnego rodzaju półki używanej przy najbardziej uroczystych okazjach. Zilustrowany jest ponad pięćdziesięcioma prostymi rysunkami, ukazującymi ustawienie utensyliów na daisu; rysunki opatrzone są szczegółowymi wyjaśnieniami.
Rozdział VI zawiera nauki o podstawowym dla estetyki Sen no Rikyū
pojeciu miary, czyli o proporcjach wyznaczających ułożenie utensyliów
względem siebie na matach, półkach itp.
Rozdział VII zawiera ważne nauki, które nie znalazły się w poprzednich
rozdziałach, liczne anegdoty o mistrzach herbaty itp. W przygotowaniu: pełny przekład tekstu Nampōroku na język polski. (C) 2004 - 2005 Anna Zalewska ![]() |