Konjaku monogatari (Opowieści o tym, co wydarzyło się dawno temu) albo też Konjaku monogatari shū (Zbiór opowieści o tym, co wydarzyło się dawno temu) to japońska kolekcja krótkich opowiastek, anegdot, opowieści o niezwykłych wydarzeniach, dworskich plotek, itp., prawdopodobnie z pierwszej ćwierci XII wieku. Autor czy też kompilator nie jest znany.

Konjaku monogatari tworzy ponad 1000 opowieści, które zawsze zaczynają się tak samo: "Dawno temu był sobie..." (a czasem też "Dawno temu była sobie..."), zebranych w 31 tomach (lub zwojach), przy czym tomy VIII, XVIII i XXI zaginęły.

Tomy I-V zawierają opowieści buddyjskie zaczerpnięte z buddyjskiej literatury indyjskiej,
tomy VI-IX — buddyjskie opowieści z literatury chińskiej,
tom X — chińskie historyjki obyczajowe,
tomy XI-XX — japońskie opowieści buddyjskie,
tomy XXII-XXXI — japońskie opowieści obyczajowe.

Krótkie fragmenty Konjaku monogatari przełożył przepięknie profesor Wiesław Kotański w antologii Dziesięć tysięcy liści, wydanej przez PWN w 1961 roku.

przekłady:

• o śmiertelnych wrogach: wężu i myszy — tom XIV, opowieść 2
• o Fujiwara Tametoki, ojcu Murasaki Shikibu — tom XXIV, opowieść 31
• o urzędniku, który bał się kotów — tom XXVIII, opowieść 31